خونه ی ما

خونه ی ماقبلا، خونه ی خیلیا بود.
گنجشک های تن خسته، پروانه های آواره، لاک پشت هایی که نمیدونم از کجا راهی شده بودن، یاکریم ها با لحن آهنگین، گاهی بلبل و گاهی طوطی و هزار موجودی که همخونه ی ما بودن.
موضوع از خودخواهی ما شروع شد که سهم بیشتر از خونه میخواستیم. حتی گل هارو کردیم تو گلدونو بردیم پشت پنجره تا وا بمونه دهان حیرت پروانه ها و زنبور ها.
آب رو توی لوله کردیم تا ویلونه کوچه بشن تموم پرنده ها، که لاک پشتا خشک بشه پاشون تو مبدا.
دنبال یه خونه ام با دوتا اطاق، یکی برای تنهایی خودم و یکی برای خراب کردن به نیت مهمون هام