در مسیر باد

احساس میکنم زیادی سبک گرفتم زندگی رو، نمیدونم چرا وقتایی که میخوام سبک بشم همه ی سنگینی هارو باهم میذارم زمین. هنوز رسم تعادل رو یاد نگرفتم. برای فکر نکردن به چیزهایی که یهو ریخت سرم گیجم و سبک، کجاست باد موافق!؟ هدفم کجاست. خیلی خوبه آدم آرمانی داشته باشه و به فکر که به یه جای بلندی متصله و زیاد هرز نمیره.

باید کمی سنگین تر باشه رفتارم. یکم مهربون تر با دیگران یکم محکم تر تو کارهایی که بهم سپرده میشه.

کم حرف آروم و ساکن، مشکلی هست! این آرامش داره ذره ذره خشک میکنه زندگی رو، باید حرکت کرد باید به سمت به هدفی رفت پیگیر به سرازیری ام.

 

داریم میرسیم به ماهی که من دوست دارم. تو این ماه از خودم راضی ام هر سال انگار خودم نیستم به آدم مسؤلیت پذیر منظم به سرازیری خوب..