واژه

کلمه ها، وقتی از دهان تو خارج میشوند چقدر تفاوت میکنند. هیچ شبیه خط های در هم تنیده و گیج کننده که احساس میکنم میفهمم نیست. حرف های تو مثل نسیم، آرام و دلنشین تمام احساس من رو نوازش میکنه.
در خیالم طعم نسیم را پشت هر کلامت نگهداشته ام و بین اون با این کلمه های بی روح ارتباطی برقرار میکنم، تا شاید تحمل کردنشون برای من ساده تر بشه.
میدونی ساده یعنی چی؟ ساده، یعنی چقدر برای تو دلم تنگ میشه. پشت تنهایی، هزار ساعت چشم خسته و روح بی حوصله پرسه میزنه.
کاش لغات رو اون طور که من حس میکنم باور کنی. که من تماما بیزارم از این همه تکرار این لغت ها که هربار مینویسم بار احساسیشون بیشتر و بیشتر میشه اما مثل قبل نوشته میشن.

از دنیای مجازی بیزارم.